Almost 3 years and still going...

Phoe... de laatste keer dat ik een verhaal schreef is bijna 2 jaar geleden!
Had ineens weer is zin om een update te geven. 

De tijd gaat hard. Veel te hard. 
Maar wow, Australië doet me echt heel goed. Uiteraard heb ook ik mindere dagen of weken, ondanks dat het er hier als het paradijs uit ziet, is het echt niet altijd een paradijs. 
Gelukkig wel het meeste van mijn tijd hier. Maar geloof het of niet, ook ik heb gewoon een normaal leven hier, ik moet ook werken, heb ook de nodige discussies met mensen, regen (ja echt, het regent hier soms ook), ben ik moe of zie ik dat er goede surf is maar heb ik geen zin... 

Maar toch, ben ik zo ontzettend blessed dat ik hier ben, hier mag wonen! Dat de dagen dat het regent, ik blij ben dat ik lekker binnen mag zitten met een boek of film aan. Dat ik de tijd kan nemen om even met me zelf te zijn. Want het is nou eenmaal wel vaak erg goed weer hier en dat houdt mij dan ook wel gelijk weer bezig. Of, het is eigenlijk meer een soort van dwang die ik mezelf opleg, dat ik buiten MOET zijn. Het is tenslotte nu mooi weer, wat als het morgen regent?! - Het Nederlandse weer zit er nog steeds in merk ik soms.

Veel van jullie vragen me vaak, of ik Nederland niet mis, wanneer ik nou toch eindlijk is terug kom? "Jij komt nooit meer terug", is er ook een die veel voorbij komt.

Het antwoordt is, NEE ik mis Nederland zelf niet. JA, ik mis jullie wel! En de gezelligheid dat wij Nederlanders hebben. Ok...ok... ik misschien misschien wel het fijne sociale aspect van NL, de terrasjes met lekker weer enzo, de kaasplankjes, nibbles en glaasjes wijn lekker op de Grote Markt in Haarlem. 

Wanneer ik terug kom? Dat laat ik aan het lot over... en geef er daarom bewust geen antwoord op. Puur omdat ik het simpel weg niet weet. 
En de conclusie dat ik niet meer terug kom... was het maar zo makkelijk ;-) Helaas is verblijfsvergunningen krijgen hier, erg lastig anders had ik hem al lang gehad en had ik ineens twee thuis landen!

Na bijna 3 jaar heb ik eindelijk een sociaal leven opgebouwd. Heb ik vrienden om me heen waar ik op terug kan vallen en deze geweldige ervaring mee kan delen. Na bijna 3 jaar, durf ik eindelijk te zeggen dat ik goed Engels spreek. Moet ook wel met een Amerikaanse vriendin... wat overigens wel is grappig is als we grapjes maken. Dan is de Nederlandse platte humor toch wel heel erg Nederlands.
Over het engels te spreken... Jeetje, dat was wat zeg, toen ik net aan kwam. Inmiddels heb ik serieus moeite met snel Nederlands praten, zonder er engels doorheen te gooien. 

Na bijna 3 jaar kan ik nog steeds niet zeggen dat ik kan surfen, haha! Daar is ie weer, jullie denken vast allemaal dat het lang leven deze mega lange vakantie is... maar ik werk gewoon en heb er geen tijd voor of... ben te moe. Wat een kut excuus zeg. 

Na bijna 3 jaar, kan ik eindelijk zeggen dat ik BIJNA al de dieren gezien heb, die ik zo graag wilde zien. Met toch wel als hoogtepunt de koala op nog geen meter afstand.
Fijn wel dat ik daarna gelijk kennis mocht maken met een te grote Handsman spin die op mijn schouder landde. 
En ook kan ik zeggen, dat ik gelukkig (bijna) al de dieren die ik NIET wilde zien, ook nog niet gezien heb. Die spin, had bijvoorbeeld niet gehoeven. 

Ok... dan nu, wat doe ik wel zoal in mijn leven hier. Want uiteindelijk is het toch wel echt dat Australië en mijn leven hier maakt dat ik wil blijven. Wat is dat dan?

Ik denk voor het grootste gedeelte, doordat ik mezelf gevonden? heb... Ik ken mezelf inmiddels en heb heel wat hobbels moeten over gaan om hier te komen. 

Ik heb geleerd om meer voor mezelf te kiezen, ken mijn lichaam en wat het nodig heeft en geef er gehoor aan.
Zo probeer ik, als ik tijd heb te surfen om te ontspannen. Ga ik naar de yoga om weer in contact met mezelf te komen en ga ik naar de sportschool om dat six pack te krijgen, al laat die nog steeds op zich wachten. En maak ik (kleine) tripjes om mijn dromen waar te maken, namelijk Australië zien.

Daarnaast werk ik inmiddels als barista, wat tof is gezien Australië een mega gepassioneerd koffie land is. 
Hiervoor werkte ik voor The Voice en heb ik mezelf opgewerkt tot assistent regisseur. Ben ik best trots op. Doet ze even, in een land waar ze bijna 3 jaar geleden de taal niet van sprak.
Hele toffe ervaringen, maar voor nu even iets dat ik op pauze gezet heb.

Ik werk dus nu 4 volle dagen (+- 12 uur) en heb er 3 vrij. Zo fijn!! En eigenlijk nog steeds te weinig... haha. 

Oja, hier in Sydney is alles super duur dus je woont standaard met huisgenoten, iets dat ik niet gewend was van NL, gezien ik daar mijn eigen appartement had. 
Na zo een 4 x verhuisd te zijn, woon ik dus nu letterlijk om de hoek van het strand en.... met een KAT! De gene die mij kennen, weten dat dat mij ontzettend gelukkig maakt. 

Oh, en zoals ik in het begin al zei... ik mis jullie...  Dus wie komt mij wanneer opzoeken??? 

Dit keer lekker geen foto's want die staan op mijn telefoon en schrijf dit vanaf mijn computer. 
Wil je mij trouwens wel blijven volgen, met foto's? 

Volg mij dan op Instagram, doe niks meer met FB.

https://www.instagram.com/natassj 

Tot snel! x